Aby przekonać, czy ktoś jest silny, zwykle mówi się: „zegnij ramię i napnij biceps”. Jest to, bowiem najbardziej chyba typowy mięsień na pokaz, który budzi uznanie u przeciętnego śmiertelnika. Swoją drogą ramiona w trakcie treningu kulturystycznego zmuszone do najbardziej wytężonej pracy. Są, bowiem zaangażowane przy wszystkich praktycznie ćwiczeniach, jakie się stosuje na różne grupy mięśniowe. Jednak nie rozwiązuje to problemu kompleksowego rozwoju mięśni ramion. Trzeba znać budowę kostną i mięśniową, możliwości funkcjonowania ramion, aby zrozumieć metodykę treningu tej grupy mięśniowej.

Ramię w całości składa się z górnej i dolnej część i (przedramienia). Część górna tworzy kość ramieniową, dolna zaś kości promieniowa i łokciowa (ta pierwsza leży po stronie kciuka, druga po stronie małego palca). Kość ramieniowa u góry łączy się z łopatką i barkiem, na dole poprzez staw łokciowy z kośćmi przedramienia(promieniową i łokciową). Specyficzna budowa stawu łokciowego pozwala na ruchy zginania i prostowania oraz nawracania do wewnątrz (pronacja) i odwracania na zewnątrz (supinacja) przedramienia. Ruch zginania w stawie łokciowym ma zasięg 150 stopni (pełny skurcz bicepsów), natomiast ruchy nawracania i odwracania przedramienia mają zasięg ograniczony.

Górna część ramienia tworzą następujące mięśnie: z przodu – dwugłowy ramienia (biceps brachi), brachilias i brachioradialis, z tyłu – trójgłowy ramienia (triceps brachi).

Kości przedramienia obudowane są następującymi mięśniami: brachioradialis, extensor carpi radialis lonngus i brevis, flexor digitorium superficjalis, flexor teres (łacińskie nazwy mięśni podane są na rysunkach podręczników anatomii}.
Autor: Henryk Jasiak 1984 r.
Rej.576 Medycyna - 45/ 2012.07.04/ JWIP.PL

Zobacz: art. "Wpływ genetyki na rozwój mięśni ramion".