W latach sześćdziesiątych Paweł Przedlacki zaliczał się do najbardziej utalentowanych młodych kulturystów (ćwiczył w „Błyskawicy”). Mając znakomite warunki fizyczne i dysponując dużą sprawnością fizyczną czynił błyskawiczne postępy. W roku 1969 przodował wśród juniorów zdobywając mistrzostwo Polski w Sopocie. Startował również w Czechosłowacji i na mistrzostwach Europy w Essen. Dwukrotnie został uznany najlepszym kulturystą - juniorem w Polsce w chalaange`u prowadzonym wówczas przez dwutygodnik „;Sport dla Wszystkich”. Jednak od roku 1974 ( w wieku 23 lat) przerwał treningi ze względów zawodowych i wydawało się, że już go nie zobaczymy na kulturystycznym podium.
Po kilku latach przerwy wznowił treningi w warszawskim „Herkulesie” i obecnie znów znajduje się w znakomitej formie. Od stycznia do grudnia 1979 roku poprzez systematyczny trening zyskał aż 15 kg wagi, głównie masy mięśniowej.

Aktualnie Paweł Przedlacki przy wzroście 179 cm waży 98 kg, obwód jego bicepsu wynosi 48 cm, klatki piersiowej -139 cm, uda - 68 cm. Wyciska w leżeniu 180 kg, przysiada z obciążeniem 220 kg. Tak więc najlepszym kulturystom kraju w najwyższej kategorii wzrostowej przybył niezwykle groźny rywal, który swój powrót chce przypieczętować tytułem mistrza Polski.

Sądzimy, że wielu naszych czytelników zainteresuje przede wszystkim trening Pawła Przedlackiego w okresie ostatniego roku, kiedy to postawił sobie cel zdobycia dużej masy mięśniowej. Ćwiczył w tym czasie 6 razy w tygodniu po 2,5 godziny. W poniedziałki, środy i piątki ćwiczył mięśnie klatki piersiowej, ramion i brzucha, w pozostałe dni : najszersze grzbietu, barki i nogi. Przeciętnie na jedną grupę mięśniową wykonywał 3 ćwiczenia, w sumie 12 serii z dużymi obciążeniami, wyłącznie w seriach pojedynczych liczba powtórzeń od 5 do 8).

(Póżnej, po czternastu latach, fot. Jan Włodarek)

Podajemy przykładowo zestaw stosowanych przez niego ćwiczeń na trzy grupy mięśniowe.
Klatka piersiowa
- Wyciskanie sztangi w leżeniu na skośnej ławce głową w dół.
- Rozpiętki ugiętymi ramionami, również głową w dół.
- Wyciskanie sztangi w leżeniu na poziomej ławce.
Na następnym treningu wykonywał te same ćwiczenia, ale leząc na skośnej ławce głową do góry.

Ramiona
- Wznosy i opusty ramion ze sztangą w pozycji izolowanej (ramiona oparte na skośnej desce).
- W siadzie wznosy i opusty ramion ze sztangielkami, ramiona skierowane maksymalnie na zewnątrz,
- Zwisy i opusty ramion ze sztangą w pozycji stojącej w nachwycie.
- Pompki na poręczach przyściennych z dodatkowym obciążeniem.
- Prostowanie przedramion w dół na wyciągu bloczkowym.
- Wyciskanie francuskie sztangielką jednorącz.

Brzuch
- W podporze przodem na poręczach przyściennych unoszenie nóg do poziomu z zatrzymaniem.
- Skłony tułowia na skośnej ławce z dodatkowym obciążeniem trzymanym na karku.
- Skłony tułowia z leżenia bokiem na ławce poziomej.
Autor: Henryk Jasiak(1936 - 2008). Artykuł z „RF” 1981.
OD JWIP.PL. Wówczas, w polskiej kulturystyce wyczynowej mało kto pamiętał o okresie „bezkoksowym”.

Rej. 339/. Trening - 38 /2011.05.11/
Ostatnia aktualizacja : 2011.05.23. Godz.17:22