Przedstawiamy rozmowę pt.: „Lekarz o kulturystyce”, dotyczącą wyników badań medycznych przeprowadzonych w jednej z warszawskich siłowni. w zakresie stanu zdrowia ćwiczących, z akcentem na wydolnośći układu krążenia i przyrostu siły mięśniowej.
Pomimo, że od tej rozmowy - opublikowanej na łamach „Sportu dla Wszystkich” - upłynęło prawie pół wieku, to ona może stanowić odniesienie do stanu zdrowia również obecnie ćwiczących w siłowniach. I te porównanie wypada niekorzystnie dla współcześnie ćwiczących, bowiem tego typu badań od wielu lat nikt nie wykonuje w większości naszych siłowni. Na tej podstawie można zakładać, że obecnie ćwiczący nie mają przeciwwskazań zdrowotnych do uprawiania kulturystyki - sportu siłowego. Prawą jest, że młodzi ludzie przystępują do ćwiczeń bez badań lekarskich. Ćwiczą, więc osobnicy z wadą serca, skrzywionym kręgosłupem i innymi poważnymi chorobami.

Kulturysta naturalna w latach 60. charakteryzowała się tym, że nie była skalana sterydami, a nawet wspomaganiem odżywkami i suplementami. One nie były dostępne na krajowym rynku. I to już wystarczyło, że uprawiający kulturystykę był na ogół zdrowy, a jego trening modelowo wykraczał poza dźwiganie ciężarów, zawierając elementy ćwiczeń z innych dyscyplin sportowych, np. gimnastyki, lekkiej atletyki.

Doktor W. Bieżański, którego wypowiedzi dla nieistniejącego już od ponad 38 lat kultowego czasopisma „Sport dla Wszystkich” wyraźnie wskazują, że systematyczne uprawianie kulturystyki wpływa pozytywnie na stań zdrowia ćwiczących.
Ignacy Poniatowa 12 maja 2009 r.

Oto rozmowa:
SdW: - Z jakich warstw społecznych rekrutowali się badani uczestnicy zajęć?
- Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że badani przeze mnie traktowali kulturystykę wybitnie przyjemnościowo, bez ambicji wyczynu. Większość ćwiczących to wykwalifikowani robotnicy (głównie ślusarze i tokarze) oraz studenci.

SdW: - Czy zaobserwował pan pogorszenie się stanu zdrowia ćwiczących chłopców szczególnie pod względem wydolności układu krążenia?
- Poza kilkoma osobami mającymi wrodzone skłonności do nadciśnienia, które nie powinny w ogóle uprawiać sportów siłowych żaden z ćwiczących nie miał pod tym względem kłopotów. U wielu pod wglądem regularnych ćwiczeń ( przystosowanie organizmu do wysiłku) tętno i ciśnienie wręcz obniżyło się..Poza tym chciałbym zwrócić uwagę na fakt, iż nikt z pośród osób przeze mnie obserwowany nie miał przez cały okres ani jednego urazu. Kulturystyka w ich przypadku jest, więc bezurazową formą ćwiczeń. A to nie jest bez znaczenia.

SdW: - Jak zdaniem pana, powinna wyglądać kontrola lekarska w istniejących Ośrodkach kulturystycznych?-
- Każdy, przed przystąpieniem do ćwiczeń, powinien przejść dokładne badania lekarskie. Wyeliminuję się wówczas osobników, którzy mają wady układu krążenia. W czasie ćwiczeń należy przechodzić okresowe badania lekarskie ( raz na pół roku!).

SdW: - W jakim wieku, bez szkody dla zdrowia przystąpić do ćwiczeń?
- Od lat szesnastu nie wolno uprawiać kulturystyki z powodu mogących nastąpić zaburzeń w rozwoju kośćca.

SdW: Jak ocenia pan ruch kulturystyczny ze społecznego punktu widzenia?
- Bardzo korzystnie. Młodzi chłopcy przychodzący do Ośrodka podporządkowywali się pewnym rygorom. Przestawali pić i palić. Prowadzili regularny tryb życia. Nauczyli się higieny osobistej ( dokładne mycie po każdym treningu). Jedyną ujemną stroną kulturystyki - według mnie są „;konkursy” stanowiące doskonałe tło do ataku prowadzonego przez ludzi niezbyt zorientowanych w całości zagadnienia.
Z artykułu w „Sport dla Wszystkich”; z maja 1961 r.
Rej.362. /Medycyna -33/2011.05.28/
Ostatnia aktualizacja: 2011.06.09. Godz. 06:39