Rzeczy godne wyboru są to rzeczy, które mają wartość, np. w dziedzinie duchowej odwaga, zręczność, wykształcenie i tym podobne, a w dziedzinie cielesnej - życie, zdrowie, siła, dobra kondycja fizyczna, piękno.
Diogenes Laertios, VII,106-17

Współczesny rozwój cywilizacyjny zawiera w sobie pierwiastek pędu. Gonitwa ta jest wywoływana nie tylko pragnieniem poznania, ogarniania nieznanego- innymi słowy: chęcią zdobywania gwiazd. Ma w sobie coś z pragnienia zdobycia i posiądnięcia-czyli wyzwala w nas chęć dominacji, panowania. Jednak obojętnie jakie filozofie przytoczylibyśmy, nadrzędnym motorem cywilizacji technicznej pozostaje chęć zysku. Dla jej zaspokajania niezbędne jest istnienie tzw. warstwy konsumpcyjnej. Od tej zależności nie jest wolna żadna dziedzina naszego funkcjonowania. Mechanizmom współczesnego rozwoju podlega także sport masowy. Jedną z jego dziedzin jest dzisiaj również kulturystyka.

Również i jej formy treningu ulegają unowocześnianiu. Dzieje się to za sprawą świadomego odchodzenia od tradycyjnych metod, w celu jej ,,uatrakcyjniania”. Zresztą proces odchodzenia od źródeł, łatwy jest do zaobserwowania w niemal każdej dziedzinie życia. Czy można jednak ,,w imię rozwoju” zupełnie usunąć sobie ziemię spod własnych stóp?

Choćby podstawowy sprzęt kulturystyczny odchodzi dziś na daleki plan. Odważniki zaniknęły już zupełnie. O kulistych hantlach nikt współcześnie nie wie. Pojawia się przeważająca dominacja maszyn w programie treningu. Nikt już dziś w treningu kulturystycznym nie stosuje metod naturalnych w terenie. Następuje zupełne odhumanizowanie wegetatywnych funkcji człowieka. Jak to możliwe? Odpowiedź zawarta jest w płaszczyźnie znaczeniowej nazwy naszej cywilizacji.

Dominującym zdaje się być obecnie trend wyposażania siłowni w park maszynowy. Jest to zapewne błędem. Błąd występuje zawsze tam, gdzie ogranicza się zdrowie. A jeśli ma to miejsce w sporcie – czyni się świętokradztwo! Że jest to ze szkodą dla istoty kulturystyki – nie potrzeba udowadniać. Nie mniej maszyny przyciągają. Trening przy ich pomocy jest atrakcyjny. To nie to samo co ,,nudne machanie” sztangą. Dla rekreacji to właśnie maszyny stanowią przysłowiowy ,,lep na muchy”.

Tworzy się ideologie, popierane nawet doświadczeniami z zakresu medycyny... czy są to doświadczenia prawdziwe czy wątpliwe? Dozwolone jest wszystko – można nawet postawić dom na kominie. Byleby tylko potencjalny klient nie był uświadomiony. Wówczas można wmówić mu wszystko. I zysk finansowy staje się gwarantowany. A wystarczy porozmawiać chwilę np. z polskim rehabilitantem mającym ukończone studia w AWF. Wówczas Prawda z dziedziny zakresu ruchu, stabilizacji, przeciążeń stawowych, zaczyna jawić się laikowi w zupełnie innej formie, niźli ta, przedstawiana przez kreowaną ,,modę”. Znakomita większość maszyn nie miałaby racji bytu. Gros odwiedzających studia fitness, ćwiczących tylko na maszynach, przestał by do nich przychodzić. Tu rodzi się pytanie: czy napewno każda rekreacja jest z pożytkiem dla zdrowia? Czy aby każdy ruch zwany rekreacją, obojętnie jaki, przy użyciu obojętnie jakiego sprzętu, wykonywany obojętnie jak, byle tylko systematycznie, w rozległm planie czasowym przynosi zawsze tylko dobro? Dla mnie odpowiedź jest oczywista: czyniony bezwiednie może być zagrożeniem życia, a nawet prowadzić do śmierci!

Czas płynie i cywilizacja rozwija technologie. One powodują rozwój przemysłu i powstawanie nowych jego gałęzi. Produkcja kierowana ideami marketingu znajduje konsumentów czyli nas. Wmawia nam się, że nowe jest najlepsze, genialne, że stanowi absolutne odkrycie niezbędne nie tylko dla naszej wygody ale przede wszystkim dla zdrowia. Pobudza się nasze zmysły żerując na naszym braku wykształcenia, na naszej łatwowierności, rosnącym ostatnio w siłę snobiźmie, prostactwie, wygodnictwie prowadzącym do lenistwa i ograniczenia umysłowego. Wytycza się często sztucznie i kłamliwie nowe horyzonty, tylko po to aby wzbogacić kapitał, spotęgować zysk. My zaś lgniemy do nowinek, nie chcąc ,,zostawać w tyle”. Tym samym jednak właśnie ,,zostajemy w tyle”!

Bo kto z pokolenia dwudziestolatków zna dziś smak prawdziwego mleka, surowca niezbędnego w treningu nie tylko kulturystycznym? Tylko nieliczni, ci którzy mają jeszcze własne krowy. Kto ma rozbudowaną inwencję jak nasz mistrz Jozef Radziwiłko , aby trenować wszystkim (bo po co?) co dostępne na codzień w domu i w przyrodzie? Kto zna zasady mechaniki i fizjologii ruchu, anatomii, niezbędne w posługiwaniu się klasycznym sprzętem kulturystycznym (skoro maszyna i tak wytycza tor oraz asekuruje)? Kto uprawia sporty uzupełniające w terenie, skoro już i tak biega na ruchomej bieżni w studio, męcząc się w elastycznej, niehigienicznej odzieży (ale przecież jest ,,cool”, bo ma na niej napis modnej marki)? Kto dziś pije w czasie treningu wodę ze źródła, albo wodę z miodem i z sokiem z cytryny? Przecież nie jest się idiotą – z fabryki kupuje się wodę w plastiku, która jest zdrowa bo wzbogacona, albo nabywa sie napoje izotoniczne, specjalnie skonstuowane dla sportowców! Kto z nas wie o żywej i martwej wodzie, o związkach chemicznych przenikających z opakowania PVC do żywności, oraz o tym, co one tworzą w naszych organizmach po dwudziestu latach? Kto z nas wie o zagrożeniu zdrowia płynącym z chemicznych napojów? Kto z nas je wołowinę, końskiego tatara, ryby, grochy i kasze? Nie jesteśmy głupi – posiłkujemy się pyłem z puszek i torebek, różnego rodzaju mniej lub bardziej szkodliwym ,,koksem”. Jesteśmy przecież ,,cool”, jesteśmy ,,do przodu”, nadążąmy za światem... jesteśmy idiotami, bo zabijamy się własnoręcznie, płacąc jeszcze za to koncernom.

Manipulowani, młodzi ludzie, nieznający prawdy i sedna życia stanowią cudowny materiał do wyzysku! Zobaczcie, nie tak dawno były na ogół dostępne różne wędliny, a każda miała inny smak. Dziś prawdziwe mięso nazywa się ekologiczne, a każda szynka i kiełbasa smakują tak samo. Kto z młodego pokolenia ma wiedzieć, że to nie są prawdziwe wyroby, jeśli nikt z jego przedstawicieli nie miał szczęścia poznać prawdziwego smaku, jeśli nie miał szczęścia wzrastać i budować sił swego organizmu na prawdziwych produktach żywieniowych? Kto z nich wie jakie zastrzyki dostają w masarniach wyroby mięsne, w jakich ilościach i dlaczego?! Kto z nich wie, że dziś lemoniady typu cola, soki z kartonów, batony typu snickers stanowią zagrożenie życia?

Dlatego będąc ,,cool” i mając wreszcie upragniony tatuaż , wystawiamy się na naprawdę na linie do odstrzału. Meta jest blisko, niestety. Okaże ją nam nasze przyszłe, niezbyt nawet odległe życie, stan naszego zdrowia. Nie jest łatwo zdobyć świadomość, zdobyć wiedzę, wykształcenie. Na to potrzeba lat wysiłku. I to nie jest zwykle ,,cool”. Tak więc będąc ,,do przodu” i ,,na czasie”, najczęściej pozostajemy de facto głęboko w... Bowiem Prawda Życia nie leży w marketingu! Od nas zależy czy nasz trening będzie ,,na czasie” i ,,cool”, czy też będzie tyczył się dziedziny Prawdy.

Od nas zależy czy całe nasze życie, nasze siły witalne, zdrowie, nasz strój moralny, więzi emocjonalne, będą naprawdę, czy tylko zgodne ,,z postępem” – .prowadzące do otumanienia na większości płaszczyzn osobniczego rozwoju i w konsekwencji do rozpadu rzeczywistego życia… Przypomnijcie mi, o czym to wspominał Diogenes?
Autor: Dariusz Pacak Wiedeń, Grudzień 2009


Rej. 444./Różne - 57/JWIP.PL
Ostatnia aktualizacja 2011.11.08. Godz. 15:40.