
Rok 1962
W jednym artykule trudno zamknąć całokształt treningu prowadzonego przez Rega Parka-dwukrotnego "Mr.Universe" (w latach 1951 i 1958), jedynego zawodnika, który ten najzaszczytniejszy tytuł zdobył wśród amatorów, a siedem lat później i wśród zawodowców (federacja NABBA - przyp red).
Poniżej podaję jego "trening uderzeniowy" zastosowany w czasie pobytu w USA. Podobny trening przeprowadzał Marvin Eder w siłowni Abe Goldberga w Nowym Jorku. Eder, choć nie mógł startować w amatorskich imprezach podnoszenia ciężarów, jako kulturysta zawodowiec, łatwo rozprawiał się z wielkimi wyzwaniami Między innymi osiągnął on zupełnie prawidłowo, na oczach wielotysięcznej widowni, wynik 347 funtów (157, 5 kg) w wyciskaniu, a 475 funtów (215 kg) w wyciskaniu sztangi w leżeniu. I pomyślmy, że w Polsce wśród działaczy PZPCiK ( Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów i Kulturystyki - przyp. red.) i dziennikarzy wciąż jeszcze pokutuje pogląd, że kulturyści mają mięśnie tylko na pokaz.
Po 20-minutowej, wszechstronnej rozgrzewce obaj wymienieni zawodnicy rozpoczynali trening od podciągania się na drążku. Uchwyt bardzo szeroki, przy czym w czasie podciągania przenosili głowę przed drążek. Po kilkunastu powtórzeniach tego ruchu przechodzili do podciągania sztangi do klatki piersiowej (w szerokim rozkroku i opadzie tułowia w przód). Oba te ćwiczenia stanowiły jedną super-serię, a serii takich wykonywali po 3 lub 4. Były to ćwiczenia na rozwój mięśni najszerszego grzbietu. Następnie przystępowali do ćwiczenia tricepsu i bicepsu.
Zaczynali od wyciskania sztangielek na przemian w siadzie okrocznym, potem następowały wznosy przedramion. Ćwiczenie to wykonywali w skłonie tułowia w przód, wspierając łokieć na kości biodrowej. Do tego ćwiczenia, zwanego "zellerem"(od nazwiska odkrywcy), używali bardzo znacznego ciężaru. Ruch jednak - podobnie zresztą jak we wszystkich innych prawie przypadkach, starali się wykonywać po 6-8 razy.
Bezpośrednio po tym ćwiczeniu wykonywali znów ćwiczenie bicepsu, ale w siadzie, przy lekkim pochyleniu tułowia do tyłu. Dłonie zwrócone do środka, ruch przedramion wykonywany równocześnie, a współćwiczący opierał ręce na kolanach, by ułatwić utrzymanie równowagi. Na zakończenie tej potrójnie kombinowanej serii - "francuskie wyciskanie" w sposób podany na zdjęciu.
Niekiedy - dla odmiany - wykonywali następującą serię podwójnie kombinowaną:
1) Wznosy przedramion w leżeniu na skośnej ławce (w rękach sztangielki).
2) "francuskie wyciskanie" w leżeniu na ławce z pomocą współćwiczącego. Wąski uchwyt sztangi. Partner zwraca uwagę wyłącznie na to, by ruch wykonywały tylko przedramiona.
Po trzech lub czterech takich super-seriach ze znacznym obciążeniem (każdorazowo po 6-8 ruchów) -bicepsy i tricepsy pęczniały w sposób zupełnie wyraźny.
Następnie przystępowali do ćwiczeń mięśni brzucha (prostych i skośnych):
1) wznoszenie tułowia z leżenia tyłem do siadu (ręce na karku), nogi wzniesione w gorę w skos ( na zdjęciu lekkiego wsparcia pięt udziela Joe Weider); wznos tułowia łącznie ze skrętem;
2) ze zwisu nachwytem wznosy nóg do poziomu. Ilość ruchów w jednej super-serii dochodziła do 50.
Dla rozwinięcia mięśni piersiowych stosowali przede wszystkim przenoszenie ramion w tył leżąc tyłem w poprzek ławeczki. Również i w tym ćwiczeniu wykonywali 3-4 serie po 6-8 ruchów. Ćwiczenia te wykonywali trzy razy w tygodniu przez okres jednego miesiąca. O ćwiczeniach nóg, jakie stosowali w dwóch dalszych dniach ćwiczeń, napiszemy w jednym z następnych numerów "SdW".
Autor: Stanisław Zakrzewski (1907 -1972).
JWIP.PL: Artykuł ukazał się w dwutygodniku „Sport dla Wszystkich’ nr 3, luty 1962 r., Więcej o Reg Parku w artykule : „Reg Park –Tytan z Wielkiej Brytanii”, autorzy: Mirosław Głogowski i Jan Włodarek, zob. dział: SYLWETKI”. Zdjęcia Reg Parka zobacz w albumie; „Tytani”.
Rej. 471./Trening - /2012.01.12/ JWIP.PL
Aktualizacja 2011.01.27. Godz.14:47
|