W 1969 roku kulturystyka była uprawiana w ogniskach Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej, jednostkach wojskowych, uczelniach, nielicznych klubach sportowych oraz „chałupniczo” w domach, piwnicach a nawet stodołach. Według danych Zarządu Głównego TKKF, w tym stowarzyszeniu funkcjonowało w całym kraju ponad 250 zespołów ćwiczebnych lub sekcji kulturystycznych. Szacowano, że w całym kraju takich zespołów było około 350. Prowadzone w nich zajęcia miały charakter rekreacyjny, ale z akcentem rywalizacji sportowej.

Właśnie dla pasjonatów rywalizacji były organizowane lokalne zawody, pokazy, a również z inspiracji społecznej Komisji Kulturystki przy Zarządzie Głównym TKKF zawody ogólnopolskie (Radom, Warszawa, Wrocław) i centralne, jak nieoficjalne mistrzostwa Polski w Sopocie, w których łącznie uczestniczyło około 200 zawodników. Najlepsi z nich startowali na Litwie i Syberii. Należy wspomnieć, że w 1969 roku odbyły się dwa kursy instruktorów, które jednak nie zaspakajały potrzeb w zakresie szkolenia niezbędnych kadr do prowadzenia zajęć w zespołach kulturystycznych.

Można przyjąć, ze wówczas stopień i zasięg umasowienia wśród młodzieży uprawiania ćwiczeń kulturystycznych wrósł znacznie w stosunku do poprzedniego roku.

Pod koniec 1969 roku redakcja „Sportu dla Wszystkich” ( z inspiracji Henryka Jasiaka) ogłosiła listę „II Chalange’u” z dwunastoma najlepszymi kulturystami (po trzech zawodników w każdej kategorii wiekowej i wzrostowej).

Seniorzy powyżej 173 cm. W tej kategorii, kulturystą roku został Antoni Kołecki („Polesie” Łódź) choć liczył 35 lat, nadal utrzymywał się w wysokiej formie. Zwyciężył Jana Włodarka („Błyskawica” Warszawa) - tradycyjnego rywala, który „depcze mu po piętach”. Obaj nie poczynili postępów utrzymując jednak wysoki poziom. Na trzecim miejscu znalazł się Leopold Dzitkowski („Kormoran” Piotrków Trybunalski).

Seniorzy do 173 cm. Na pierwszym miejscu znalazł się Stefan Polis (Częstochowa ) - jeden z najbardziej wszechstronnych kulturystów. Wyprzedził Wiesława Wnęka „Relaks” Kraków) i Przemysława Kwiatkowskiego („Lotnik” Warszawa), który startował tylko w zawodach sopockich i zwyciężył w nich.

Juniorzy powyżej 173 cm. Paweł Przedlacki („Syrenka” Warszawa) choć przegrał w Warszawie ze Sławomirem Filipowiczem („Błyskawica” Warszawa) został w tej kategorii kulturystą roku. Filipowicz zdawał maturę, a później nabawił się kontuzji, co uniemożliwiło mu start w Radomiu i Sopocie. Na trzeciej pozycji został sklasyfikowany Antoni Szczepkowski („Kormoran” Piotrków Trybunalski).

Juniorzy poniżej 173 cm. Kulturystą roku został Andrzej Balcerzak („Albatros” Gdynia) mający bardzo udany sezon (zwyciężył w Sopocie, w Radomiu był drugi). Na drugim miejscu znalazł się Zbigniew Małachowski („Sowa” Bielawa) - rokujący duże nadzieję na przyszłość. Trzecim był Roman Józefiak („Syrenka” Warszawa).

W tej 12-tce najlepszych w przekroju całego roku ( z wyjątkiem juniorów niższych) nie było nowych „twarzy” kulturystyki, co było za mało optymistyczną zapowiedzią rozwoju kulturystyki wyczynowej na następny rok.

W 1969 roku poza wymienionymi zawodnikami w zawodach przewinęło się wielu innych finalistów z ambicjami, raczej bez rokowań, że w następnym Challalange’u „SdW” uda się im wyprzeć „starą gwardię”. Była to liczna grupa zawodników, którzy znakomicie i dynamicznie propagowali ćwiczenia kulturystyczne w miejscach swojego zamieszkania.
Autor Jan Włodarek, listopad 2012 r. (korzystał z archiwalnych roczników „SdW’).
Rej.645./ Historia - 50/2012.11.17 /JWIP.PL
Aktualizacja: 2012.12.19, godz. 09:13