(Rys. z arch. J.W.).
Masa¿ powoduje lepsze ukrwienie, zwiêksza elastyczno¶æ skóry i miê¶ni oraz uspakaja. Automasa¿ wymy¶lono po to, by brak wykwalifikowanego masa¿ysty mo¿na by³o sobie samemu zast±piæ, uzyskuj±c podobne rezultaty, choæ najlepiej jest gdy masowany le¿y lub siedzi zupe³nie bez ruchu.
O ile normalny masa¿ ca³ego cia³a trwa oko³o godziny, to ca³y automasa¿ trwa oko³o kwadransa do pó³ godziny. Mo¿na go wykonywaæ je¶li jest siê zdrowym lub lekko kontuzjowanym ( bóle miê¶niowe, naderwania miê¶ni i ¶ciêgien), po intensywnych, trwaj±cych d³u¿ej wysi³kach. Pomaga zregenerowaæ si³y i lepiej ukrwiæ obola³e miejsca.
Nie wolno wykonywaæ go je¶li kontuzja zwi±zana jest z wylewem krwi (krwiaki, silne opuchniêcie) lub je¶li mamy jakie¶ k³opoty ze skór± (podra¿nienia alergiczne, owrzodzenia, ¶wie¿e skaleczenia). Bezwzglêdnym przeciwwskazaniem jest ogólny z³y stan zdrowia i podwy¿szona gor±czka.
Dobrze jest wzi±æ przed masa¿em krótki, gor±cy prysznic. Potem nale¿y wytrzeæ siê do sucha i po³o¿yæ wygodnie w ciep³ym pomieszczeniu. D³onie trzeba mocno natrzeæ kremem ( na przyk³ad „Nivea”) lub posypaæ talkiem.
Koniecznie trzeba przestrzegaæ dwóch podstawowych regu³ automasa¿u – s± nimi: kierunek i kolejno¶æ. Masa¿ wolno wykonywaæ tylko w kierunku pokazanym przez strza³ki. Ogólna zasada brzmi „zawsze w kierunku serca”. Ruchy koliste wykonuje siê zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Specjali¶ci ustalili, ¿e kolejno¶æ w automasa¿u powinna byæ nastêpuj±ca: 1) w le¿eniu na brzuchu – kark, 2) grzbiet, 3) ³ydki, 4) uda, 5) po¶ladki, 6) w le¿eniu na plecach – szyja, 7) klatka piersiowa, 8) przedramiona, 9) ramiona, 10) wierch stopy i przód podudzia, 11) udo z przodu, 12) miê¶nie brzucha.
Technikê wykonywania masa¿u celowo uproszczono. Ka¿d± czê¶æ cia³a masowana jest w ten sposób. Zaczyna siê od tak zwanego g³askania, to jest pocierania otwart± d³oni± o z³±czonych palcach (tylko w kierunku serca). Dan± czê¶æ cia³a, na przyk³ad przedramiê, pociera siê kilkana¶cie razy dot±d, a¿ poczuje siê ciep³o. Nastêpnie ugniata siê masowane miejsce przy pomocy d³oni z zagiêtymi rozstawionymi palcami (jak szponami).
W czasie automasa¿u nale¿y zachowaæ w miarê mo¿no¶ci symetriê zabiegów. A wiêc je¶li masujemy lew± rêkê praw±, to zaraz potem postêpujemy odwrotnie, a dopiero potem zabieramy siê do stóp i podudzi. Tam gdzie to mo¿liwe ( na przyk³ad uda, klatka piersiowa, brzuch) wykonujemy masa¿ dwoma d³onmi jednocze¶nie.
Autor Sowa, 1984 r. (¼ród³o „RF”).
Rej. 701/ MEDYCYNA – 50 /2013.03.15./ JWIP.PL
Aktualizacja: 2013.04.08, godz.18:45
|