50 lat temu „Sport dla Wszystkich” przedstawił czytelnikom artykuł: „Po sukcesy w piłce nożnej”, w którym odnotował wypowiedzi ówczesnych najwybitniejszych znawców piłki nożnej.
Poniżej przypominamy je, ponieważ, tak jak obecnie, poziom naszej piłki nożnej był wielce niezadawalający, słaba była reprezentacja, sukcesy sporadyczne, najlepsze drużyny klubowe przegrywały w konfrontacji z zachodnimi klubami. Społeczeństwo i władze sportowe chciały, aby ten stan zmienić na lepsze.
Trzeba obiektywnie stwierdzić, że wówczas było o wiele trudniej niż obecnie szybko wyjść z kryzysu w tej dyscyplinie sportu. Mniejsze był środki finansowe, mniej stadionów i boisk, zawodnicy grali tylko w polskich klubach za marne pieniądze, nie było wielkich pieniędzy dla trenerów i związkowych działaczy itd.

Wówczas, tak jak obecnie, zastanawiano się, co należałoby zrobić, aby poprawić poziom piłki nożnej. 50 lat temu najwybitniejsi znawcy piłki nożnej mieli realną receptę, jak naszą najpopularniejszą dyscyplinę sportową podnieść na wyższy poziom. Trzeba przyznać, że ich recepta w dużej części sprawdziła się w późniejszych latach, w okresie świetności „Orłów Górskiego”. Nastał okres sukcesów reprezentacji i drużyn klubowych. W październiku 1973 roku reprezentacja Polski wyeliminowała Anglię, pojechała na mistrzostwa świata w Niemczech zachodnich i zajęła trzecie miejsce. W Polsce było wówczas mnóstwo piłkarzy na europejskim, a nawet światowym poziomie, drużyny klubowe były bardzo mocne. Nie podważalne jest to, że sukcesy polskiego piłkarstwa bez Kazimierza Górskiego – najlepszego trenera w historii polskiej piłki nożnej – nie byłyby możliwe.

Przez ostatnie lata w naszej piłce nożnej jest stagnacja na poziomie „miernego kopania”, a od ponad pięciu lat często obserwujemy kompromitujące mecze w wykonaniu naszych najlepszych drużyn klubowych. Jaka liga, taka reprezentacja narodowa, w której prawie wszyscy zawodnicy na co dzień występują w zagranicznych klubach. I to zadziwiająca sytuacja. Obecnie poziom gry naszej reprezentacji może odzwierciedlać ranking FIFA, w którym polska piłka nożna jest na 79 miejscu na świecie.
To dobra okazja, aby przypomnieć artykuł: „Po sukcesy w piłce nożnej”.
J.W. grudzień 2013 r.


Oto pytania na które w 1963 roku odpowiedzieli redakcji „SdW” znawcy polskiej piłki nożnej:
1. Co trzeba zrobić, aby piłka nożna, najpopularniejsza dyscyplina w kraju, dorównała dyscyplinom odnoszącym największe sukcesy?
2. Jakie rady i wskazówki dałby Pan młodzieży, która pragnie dobrze grać w piłkę nożną?
3. Jak Pan sobie wyobraża sukcesy naszej reprezentacji w 1968 roku, gdy zostaną spełnione warunki podane w punkcie pierwszym?

Poseł Wit Hanke – prezes PZPN
Ad.1. Polacy według mnie zdradzają duży piłkarski talent. Młodzież o0dnosi sukcesy, jest groźna dla najlepszych, ale nie podnosi później swoich umiejętności, nie można przebyć bariery, dzielącej ją od poziomu dobrej klasy europejskiej. Aby tą barierę przebyć, należy:
- zwiększyć kadrę instruktorsko – trenerska ( 2 tys., to za mało na ćwierćmilionową rzesze zawodników;
- zapewnić prawidłową selekcję talentów piłkarskich, utworzyć młodzieży możliwość własnego awansu – najbardziej utalentowana młodzież „wykrusza się” w niższych klasach w bezpardonowej walce o punkty;
- zapewnić trenerom decydujący głos w sprawach szkoleniowych. O składzie zespołu, taktyce gry itp. nie mogą decydować władze klubu czy tez sami piłkarze. Trener winien pracować z jednym zespołem minimum 2-3 lata;
- wymagać od trenerów, aby traktowali pracę z zawodnikami jako swoją główne i jedyne zajęcie:-
Ad.2. Kto chce zostać dobrym piłkarazem, musi jak najczęściej bawić się piłką poznać arkana żonglowania, musi zmuszać piłkę, aby mu była posłuszna. Powinien podpatrywać elementy techniczne u dobrych graczy i opanowywać. Według mnie , podstawy należy poznać już w 6 klasie, by w 14 roku życia być już dobrze zaawansowanym graczem.
Ad.3. Wierzę, że dzieki8 młodzieży, będziemy odnosić w przyszłości sukcesy. Nasze plany nie obejmują 1968 roku. Spodziewam się, iż w latach 1963 – 64 nasi piłkarze dostaną się wyżej niż w rejony średniego poziomu fotbolu europejskiego.

Dyrektor Tomasz Lempart – Sekretarz Generalny PKOL.
Ad.1. Od piłki nożnej, gry u nas najpopularniejszej, rozpoczyna swa karierę większość sportowców. Ale3 piłka nożna może utracić swa popularność, jeżeli nasi gracze nie będą odnosić międzynarodowych sukcesów. Piłce nożnej potrzebne jest w tej chwili:
- zagwarantowanie kierunków szkoleniowych i umiejętności tworzenia zgranego kolektywu. Piłkarze za dużo grają, a za mało czasu mają na podniesienie swoich kwalifikacji. Sezon jest zbyt długi i jego podział nie pozostawia czasu nad prace nad polepszeniem poziomu technicznego, ani na zgraniem drużyny, taktyka, kolektywnością;
- okres zimowy, który powinien składać się z okresu roztrenowania i okresu przygotowawczego, jest za krotki (sezon kończy się w ostatnich dniach listopada, a zaczyna się w marcu). „Młócka” ligowa, która z pewnych względów jest potrzebna, nie daje możliwości pracy nad zawodnikami
Ad.2. Młodzieży zaleciłbym dwie rzeczy: a) pracę nad wszechstronnym rozwojem z pamięcią o tym, że gry należy się uczyć nie tylko kopiąc piłkę – ale przez dodatkowe uprawianie innych dyscyplin, zwłaszcza lekkiej atletyki; b) wpajanie od najmłodszych lat lat zasad kolektywnej gry i umiejętności tworzenia zgranego zespołu, nie tylko na boisku, ale i poza nim.
Ad.3. Trudno mówić o sukcesach, bo droga jest żmudna. Nie wiem tez, jakie w tym okresie uczynią postępy inne zespoły. W każdym razie można liczyć na , że znajdziemy się w czołówce europejskiej. Zwycięstwa będą w dużym stopniu zależały od atmosfery w drużynie.

Tadeusz Foryś - trener
Ad.1. Podnoszenie poziomu polskiej piłki nożnej możliwe jest przy zapewnieniu następujących warunków:
- piłka nożna być obowiązkową gra w szkołach;
- wyższe sportowe uczelnie (WSWF, AWF), powinny rozszerzyć program nauczania piłki nożnej na wszystkich studentów (niezależnie od specjalizacji);
- powinno powstać w kraju jak najwięcej tzw. małych boisk –odpowiedników dawnych placyków, na których grywano w „szmaciankę”;
- należy stworzyć 5 - 6 bardzo silnych drużyn ligowych, zwłaszcza przez typowanie do nich prawdziwych talentów młodzieżowych;
- należy poprawić pracę wychowawczą w klubach, zwłaszcza z młodzieżą.
Ad.2. Młodzież powinna codziennie bawić się piłką – wszędzie gdzie tylko pozwalają na to warunki. Do 14 lat należy podpatrywać technikę i taktykę doświadczonych graczy, próbować obserwować ich zagrania w sposób jak najbardziej naturalny, Dopiero od 14 należy szukać „pomocy „ w klubach. Młodzież powinna sama organizować sobie jak najwięcej rozgrywek (o mistrzostwo podwórka, szkoły, ulicy itp.).
Ad.3. Piłka nożna może dorównać najsilniejszym naszym dyscyplinom jednaki nie wcześniej niż w 1968 roku. Obecnie nie pozwala na to zbyt wąska czołowka, brak rezerw.

Wiesław Motyczyński – Komisja Młodzieżowa PZPN
Ad. 1. Obecny stan można poprawić przez:
- lepiej prowadzoną selekcję;
_ poprawienie poziomu gry zawodników drużyny młodzieżowej (18 -22 lata). Juniorzy grają b. dobrze, ale ich wejście do drużyny reprezentacyjnej, jak i do drużyn ligowych, jest zbyt powolne;
- wyławianie prze kluby rzeczywistych talentow piłkarskich;
- kluby muszą przeprowadzać częściej wymianę zawodników – co roku powinny wymieniać 2 graczy.
Ad.2. Przede wszystkim trzeba gorąco kochać tę dyscyplinę, podtpatrywać najlepszych graczy, starać się opanowywać zaobserwowane na boisku sytuacje i zagrania techniczne. Chłopcy muszą mniej czasu poświęcać samej grze – więcej elementom technicznym. Jest rzeczą charakterystyczny, że na Śląsku każdy placyk czy skrawek terenu oblegany jest przez młodzież, niekoniecznie grającą „na dwie bramki”- po prostu najmłodsi Ślązacypotrafią zorganizować sobie różne konkursy: kto więcej razy podbiję piłkę noga, głową itp. Nic dziwnego ze śląscy zawodnicy są najlepiej wyszkoleni technicznie.
Do klubów należy przyjmować chłopców w wieku 12 – 13 lat.
Ad.3. Na pewno sięgniemy po najwyższe sukcesy. Nie jest prawdą, że nasi rodacy nie są uzdolnieni do tej dyscypliny.

Redaktor Tadeusz Maliszewski („Sport”)
Ad.1. Wprowadzenie polskiej piłki nożnej „na szersze wody” możliwe jest –według mnie – przez spełnieniu następujących postulatów:
- uzgodnienie interesów poszczególnych okręgów, województw, klubów itd.z interesami PZPN;
- poprawienie pracy organizacyjnej w klubach oraz zapewnienie kontroli tej pracy;
- oparcie treningu na najnowocześniejszych wzorach. Sprowadzenia do kraju przyrządów, nieodzownych dzisiejszej pracy szkoleniowej;
- stworzenie przynajmniej 4 bardzo silnych klubów;
- oparcie gry reprezentacji nie tylko na krótkich podaniach – uczyć młodzież także długich, precyzyjnych podan oraz prawidłowej gry głowa.
Ad.2. Młodzież nie może się ograniczać do samej gry. Dziś potrzebne jest bardzo wszechstronne przygotowanie. Oczywiście nie należy zaniedbywać pracy z piłką. Dużo czasu muszą poświęcać młodzi chłopcy na „małej grze” – na podwórkach, placykach, trawnikach. szkolnych boiskach itp.
Ad.3. Sukcesy są możliwe, ale przy spełnieniu jeszcze kilku warunków. Po pierwsze muszą się znaleźć rzeczywiste talenty. Po drugie – sukcesy zależą od tego, jaki postęp zanotują najlepsze zespoły europejskie. Musimy bowiem w stosunku do nich wykonać do roku 1968 podwójną pracę.

JWIP.PL. Nie da się ukryć ,że w ówczesnej naszej piłce nożnej wykonano „podwójną pracę”. Jej wynik przyczynił się do uzyskania upragnionych sukcesów.
Czytając ten artykuł można odnieść wrażenie, ze obecnie znane „piłkarskie gadające głowy” mówią podobnie , co zrobić, aby poprawić poziom naszej piłki. To może dobrze wróży, np. za 10 lat doczekamy się powtórki - medalu na mistrzostwach świata.
Rej. 761./RÓZNE -108/2013.12.07/ JWIP.PL
Aktualizacja 2014.03.02, godz.21:50