Drzemie w nas ogromne siła, np. w dłoni. W 1973 roku ukazał się ciekawy artykuł pt. „Mechanika karate” opublikowany w „Przeglądzie Technicznym”. Autora artykułu (S.Z.) zainteresowało, jak kruchą, miękką i unerwioną dłonią można rozbijać grube deski i betonowe cegły.

„Jak to się dzieje, że dłoń nie zostaje zmiażdżona podczas uderzenia? Odpowiedź leży po części w fakcie, że kość jest znacznie wytrzymalsza niż beton. Próbka betonu o kształcie i wielkości kości byłaby zmiażdżona znacznie mniejszą siłą. Wytrzymałość na rozerwanie kości jest np. 40 razy większa niż beton. Kość o średnicy 2 cm i długości 6 cm podparta na końcach wytrzymuje uderzenie 25000 niutonów. Siła ta jest osiemnastokrotnie większa niż siła wywierana na próbkę betonową w czasie uderzenia karateki. Ręka może wytrzymać siły znacznie większe niż 25000 niutonów, z jeszcze innego względu: nie jest to pojedyncza kość, lecz cała siatka kości połączonych ze sobą elastycznymi tkankami. Okazuje się na przykład, że przy bocznym uderzeni stopą, kość stopy może wytrzymać siłę 2000 razy większą niż próbka betonu”.

Wiadomo, że konstrukcja człowieka przygotowana jest do radzenia sobie -z udziałem mięśni - z dużymi ciężarami. Dzięki systematycznym treningom stajemy się silniejszym. Pamiętajmy żeby przy tym nie manipulować organizmem, stosując farmaceutyczne środki dopingujące.
Wybrał: I.P.
Rej.778.Medycyna -55/2014.04.04/JWIP.PL
Aktualizacja 2014.04.19, godz.22:59