Marian Rossa odszedł od nas 13 grudnia 2014r. po ciężkiej chorobie w wieku 77 lat. Powoli odchodzą pionierzy polskiej kulturystyki, a Marian już za życia zapisał chlubną stronę w historii sportu. Był wielkim pasjonatem ćwiczeń siłowych i społecznym ich propagatorem.
Nigdy nie zapomnę, naszych wspólnych treningów i rozmów o sporcie.

Żegnaj Druhu! Będzie Cię brakowało!


Mariana Rossę poznałem na sali ćwiczeń kulturystycznych Ogniska TKKT „Syrenka”. W 1962 roku „Syrenka„ otrzymała po Ośrodku Przygotowań Olimpijskich dużą salę w podziemiach Hali Mirowskiej, w centrum stolicy. Wówczas to Marian objął po Józku Radziwiłłce stanowisko instruktora sekcji kulturystycznej i przez kilka lat wraz z Henrykiem Jasiakiem znanym już trenerem ćwiczeń siłowych doprowadził do sukcesów zawodników amatorów „Syrenki” do poziomu najlepszych w kraju.

Marian był człowiekiem skromnym i małomównym, przy tym życzliwy i przyjazny ćwiczącym. Miał dużą wiedzę z zakresu ćwiczeń siłowych, którą chętnie dzielił się z młodzieżą. Traktował ją po ojcowsku, cierpliwie tłumacząc zawiłości ćwiczeń i metod treningowych. Ja świeżo po kursie instruktorskim w Poznaniu. nie odstępowałem go na krok. On wykonywał serię jakiegoś ćwiczenia, ja go naśladowałem, wykonując to co i On. Mój mistrz początkowo nie był zadowolony z mojego treningu. Gdy zauważył, że czynię szybkie postępy, stałem się Jego partnerem w treningu na kilka lat.

Po jakim czasie przyłączył się do nas Marek Perepeczko i inni. To co wyprawialiśmy na treningach, dziś współczesnych ekspertów od kulturystyki może wprowadzać w osłupienie. Czy obecnie przyjdzie im do głowy, aby trening zaczynać od trzech atletycznych ćwiczeń: wyciskania sztangi stojąc, wyciskania leżąc, a na końcu wykonać kilka serii zarzucanie sztangi na klatkę piersiową, na proste nogi. Obecnie trudno znaleźć na siłowni osobnika, który mięśnie ramion rozwija tylko dwoma ćwiczeniami: wyciskaniem sztangi na skośnej ławce, w wąskim uchwycie na przemian z pracą bicepsów ze sztangielkami. Każde z tych ćwiczeń wykonywaliśmy z dużym ciężarem.

Marian duże znaczenie przykładał do ćwiczeń uzupełniających w terenie. Nieraz Mu w tym towarzyszyłem na treningach sekcji miotaczy warszawskiej „Skry”. On rzucał dyskiem, a ja próbowałem praktycznie poznać technikę rzutu młotem. Chciał mnie przekształcić w mistrza lekkie atletyki – bez powodzenia.

Były okresy, że Marian jednocześnie uprawiał kilka dyscyplin sportowych i ćwiczył po osiem godzin dziennie, a kontuzje ciała Go omijały; nie stosował środków dopingujących.

Wyniki tej ciężkiej pracy w Jego przypadku były rewelacyjne. Ja również byłem bardzo zadowolony, bo w kilku siłowych konkurencjach pokonałem swojego nauczyciela. O osiągnięciach sportowych Mariana pisał redaktor Stanisław Zakrzewski – twórca polskiej kulturystyki, dziennikarze Henryk Jasiak, i Mirosław Prandota. Ja również napisałem kilka artykulików o Jego wyczynach.

O tym jak trenować Marian Rossa można się dowiedzieć z dużego artykuł pt. „Z doświadczeń Mariana Rossy” który ukazał się na łamach „Sportu dla Wszystkich” w 1962 r. Stanowił on przez kilkanaście lat przewodnik w treningu kulturystycznym młodych entuzjastów ćwiczeń kulturystycznych.

Zostanie pochowany na stołecznych Powązkach. Dokładną datę niebawem podamy.

Jan Włodarek, 15 grudnia 2014 r. Zdjęcie: Ryszard Michajłow


Na stronie JWIP.PL można przeczytać o Marianie następujące artykuły:
- „Z doświadczeń Mariana Rosy”, trzy części (w dziale : „trening”).
- „Marian Rossa – talent niewykorzystany”. Aut. Henryk Jasiak ( w dz. „historia”).
- „Marian Rossa zaproszony do USA” (w dz. „historia”).
- „Marian Rossa opowiada o Danielu Olbrychskim”. Aut. Jan Włodarek (w dz. „wywiady”).
- „Mariana Rossy sposób na bicepsy” (w dz. „Jan Włodarek”).
- "Sopockie refleksje 1960 -1970" ( w dz. Jan Włodarek).
- "Rozmowa z Marianem Rossą" (1999 r.). Aut. Mirosław Prandota ( strona główna).

W dniu 22 grudnia, godz. 10.00 odbędzie się pogrzeb na Cmentarzu Wojskowym, ul. Powązkowska.
Rej.815./Pionierzy -58/jwip.pl
Aktualizacja 2014.12.22, godz.23:00