(Rok 1965. Zlot Kulturystów, Zalesie k/Warszawy.
Czołowi przedstawiciele Polskiej Szkoły Kulturystyki.
Od lewej: Bogusław Krydziński (+2015), Mieczysław Krydziński, Jan Włodarek, Andrzej Laskowski (+2012). Fot. Jan Rozmarynowski).

Można przyjąć, że w Polsce kulturystyka powstała pod koniec lat 50 –tych. Od tego czasu zaczęła się dynamicznie rozwijać, a już po kilku latach istnienia w kraju tej nowej metody wychowania fizycznego redaktor Stanisław Zakrzewski opracował założenia i zasady Polskiej Szkoły Kulturystyki. Odbiegały one zasadniczo od dotychczasowej formy, polegającej na rozwijania tylko mięśni. Redaktor założył, że ćwiczący kulturystykę według PSK zyska ładną sylwetkę, siłę i dużą sprawność fizyczną. I to w pełni się potwierdziło!

Stanisław Zakrzewski opracował również zasady rywalizacji sportowej, mającej charakter wieloboju. Taki kierunek naszej kulturystyki i sposób rozgrywania zawodów sportowych zyskał wielką atrakcyjność wśród młodzieży.

Kulturystka wówczas była również i wychowawcza, ponieważ pod okiem instruktorów można było kształtować właściwą osobowość, a przed wszystkim prospołeczną postawę i moralną.
Wystarczy zapoznać się na stronie JWIP.PL z wywiadami znanych dziś osób, aby przekonać się jak wówczas regularne ćwiczenie kulturystyki pozytywnie wpłynęły na ich życie i przyszłą karierę zawodową. Dzięki wiedzy ich nauczycieli, udało się im uniknąć skutków ujemnej strony kulturystyki, tj. przetrenowania, głównie: urazów, kontuzji, chorób wynikających z przeciążenia organizmu.

Był to okres, w którym, w kraju było skromnie, a wręcz biednie, ale na rynku nie było sterydów i innych niby wzmacniaczy, więc kulturystyka była zdrowa!

Aut. Ignacy Poniatowa
Rej.846./ TENING -78 /2015.01.06/JWIP.PL
Aktualizacja 2016.04.04. Godz. 21:00