Jan Włodarek i Przyjaciele

Strona Główna

Nasz program

O nas

Forum

Galeria zdjęć

PIONIERZY

Kontakt

Artykuły:

Statystyka

Odwiedziło nas:
10454547
osób.

Oni są z nami:

Tragedia L. Colberta niedoszłego mistrza świata. Autor: Stanisław Zakrzewski

Od JWIP.PL: Kulturystyce zawdzięcza życie
Sport to jedna z dziedzin ludzkiego życia będąca bez wątpienia nośnikiem wielu wartości. Jego uprawianie może pozytywnie wpływać na styl życia. Sport to doskonalenie ciała i ducha, to rodzaj aktywności zaspakajający w szlachetny sposób potrzebę rywalizacji i osiągania wyników. Również często zdarza się, że organizm ludzki wzmocniony uprawianiem sportu jest w stanie wytrzymać o wiele więcej niż osobnicy nieuprawiający sportu.

Poniżej przedstawiam artykuł Stanisława Zakrzewskiego, który w 1961 roku opisał historię Leroya Colberta. To on, jak wielu innych, właśnie dzięki uprawianiu kulturystyki uzyskał silne mięśnie i zdrowy organizm, który zwalczył skutki poważnego wypadku. O tym proszę przeczytać w artykule „Tragedia niedoszłego mistrza”, jest w dziale „SYLWETKI”.
Piotr Puchalski, 15 listopada 2008 r.
Ostatnio aktualizowano 12.11. 2009 r.

L. Colbert w 1961 r.

Tragedia niedoszłego mistrza

Zdjęcia Leroy Colberta zamieszczaliśmy już na łamach SdW. Znają więc go czytelnicy. Dziś — choć w kilku słowach — pragniemy opowiedzieć prawdziwą histoię jego kalectwa. Prasa z dnia 19 czerwca 1955 r. donosiła:
„Leroy Colbert — czołowy kulturysta Stanów Zjednoczonych uległ wczoraj wypadkowi. Jadąc na motocyklu dostał się pod samochód ciężarowy. W stanie ciężkim przewieziono go do szpitala w New Hamps¬hire. Do dzisiaj nie odzyskał przytomności."

Sprawcą wypadku był kierowe: ciężarówki, który nie zwolni biegu na ostrym wirażu. Leroy uległ ciężkim obrażeniom, doznał wstrząsu mózgu, złamał nogę w trzech miejscach. Stopa została formalnie zmiażdżona...

Najgorszy był moment odzyskania przytomności. Młody człowiek do niedawna tryskający zdrowiem i energią, który za kilkanaście dni miał stanąć do konkursu na „Mr Universe", leżał bezwładny i bezsilny, cały spowity w bandaże Lekarze nie mieli dużej nadziei wyprowadzenia go cało z opresji.
A jednak silny organizm kulturysty zwalczył chorobę. Po kilku miesiącach pobytu w szpitalu, w czasie którego poddano go trzem ciężkim operacjom, Leroy. choć stracił ponad 20 kg, poczuł się znacznie lepiej.

Pozostała jedna sprawa: zmiażdżona stopa. ..Nie zgodzę się na amputację nogi — mówił Leroy. — Uczyńcie wszystko, bym mógł chodzić."
Dzięki najnowocześniejszym zabiegom udało się lekarzom utrzy¬mać władzę w okaleczonej nodze. Leroy zaczął najpierw chodzić o kulach, później o własnych filach, kulejąc. Pozostał kaleką.

Nie zarzucił jednak ćwiczeń kulturystycznych. Dochował im wierności. Pomogły mu dojść do zdrowia. Przystąpił do ćwiczeń leżąc jeszcze w łóżku. Zaprawiał wtedy tylko ramiona. Później ćwiczył w siadzie, wreszcie stojąc na jednej nodze.
Dziś zachwycacie się piękną ,.górą" Leroya. Jest imponująca. Doszedł z powrotem do takiego jej rozwoju, jak to miało miejsce w 1955 r. tuż przed wypadkiem. Wówczas miał pełne szanso na zdobycie tytułu ..Mr Universe", tytułu, który zapewniłby mu spokojną przyszłość — pracę w jednym z instytutów kulturystycznych.

Okaleczone nogi pozostawiają jednak wciąż wiele do życzenia. Dzięki ćwiczeniom rozwija mięśnie coraz lepiej, ale czy uda mu się doprowadzić je do takiej formy, by konkurować po siedmiu, ośmiu latach do upragnionego tytułu „Mr Universe" — przyszłość pokaże. Na razie Leroy ćwiczy solidnie i wytrwale, ale nie pokazuje swoich nóg na zdjęciach...

Na zakończenie pokrótce rozwój jego kariery. Urodził się w 1933 roku; wychowywał się w trudnych warunkach, gdy ukończył 15 lat nie znał jeszcze radości i zadowolenia, Jakie daje sport; był słabowity — ważył wtedy niespełna 53 kg.
Pewnego razu odprowadzał kolegę na ćwiczenia do ośrodka kulturystycznego New York City. Wszedł z nim do sali. popatrzył na ćwiczenia, zachęcił się i odtąd regularnie zaczął uczęszczać do ośrodka. Wszystkich przewyższał pilnością. a później i intensywnością ćwiczeń. Czynił szybkie postępy. Po 3 latach stanął do pierwszego konkursu, na razie bez sukcesu, ale już rok później wywalczył tytuł „Mr New York City". To go wprawiło w dumę i zachęciło do dalszej pracy. On, słabeusz sprzed lat kilku, zdobył tytuł najsilniejszego! Marzenie stało się rzeczywistością!
Po dalszych dwóch latach przypadł mu w udziale tytuł „Mr Eastern America" („Wschodniej Ameryki").

„Życie Jest piękne" — mówi, gdy liczy 22 lata. Zaczyna pracować jako instruktor. Zdobywa serce pięknej dziewczyny, żeni się. Wytęża teraz wszystkie swe siły. By zdobyć najzaszczytniejszy tytuł — „Mr Universe". Ma to nastąpić w 1955 r. Ostatnich wskazówek treningowych udziela mu sam Weider, który w młodym Murzynie widzi wielkiego faworyta konkursu. Los przekreśla jednak wszystkie nadzieje. Zamiast na podium zwycięzców, trafia na szereg miesięcy do szpitalnego łóżka...

Od czasu tragicznego wypadku upłynęło 6 lat. Leroy wciąż pracuje nad sobą z młodzieńczym zapałem. Czy uda mu się zdobyć upragniony tytuł? Wbrew opinii lekarzy, którzy widzieli w nim już inwalidę niezdolnego do żadnego wysiłku fizycznego?
Wymiary Leroya są następujące: waga — 92 kg, obwód ramie¬nia — 51 cm, obwód klatki piersiowej w spoczynku — 125 cm (przy wdechu — 134 om).
Autor:Stanisław Zakrzewski „Sport dla Wszystkich” , 1961/

Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie.

Ostatnie Artykuły