Jan Włodarek i Przyjaciele

Strona Główna

Nasz program

O nas

Forum

Galeria zdjęć

PIONIERZY

Kontakt

Artykuły:

Statystyka

Odwiedziło nas:
10454524
osób.

Oni są z nami:

Steve Reeves - sylwetka doskonała. Autor: Marcin Matczak

Fot. z "SdW"

Zgodnie z tym, co wcześniej obiecaliśmy - przypominamy legendę amerykańskiej i światowej kulturystyki przełomu lat 40. i 50. Tak idealnych proporcji nie miał nikt. Ogromne, szerokie barki kontrastowały z wąskim obwodem pasa. Klatka godna gladiatora. Długie ręce i nogi. Wspaniała rzeźba, która sprawiała, że jego silne mięśnie, wyglądały jednocześnie...bardzo delikatnie. Niespotykane wrażenie. Nie miał sobie równych. Każdy młody chłopak chciał wyglądać tak, jak Reeves. Właśnie pod jego wpływem wielu rozpoczęło trening z ciężarami.

W 1950 roku magazyn „Health & Strengh” napisał: „Sylwetka Steve’a Reeves’a jest nie z tego świata.” John Mendes na łamach tego czasopisma skomentował występ S. Reeves’a podczas Mr Universe 1950 następującymi słowami: ”Gdy na scenie ukazał się potężny, wysoki, pięknie opalony, lekko uśmiechnięty Steve po sali widowiskowej sali Royal National Hotel przeszedł subtelny szmer publiczności. Był to szmer zachwytu. Na scenie stał mężczyzna o szerokich barkach, z niesamowicie umięśnioną klatką piersiową, wąskich biodrach i ze znakomicie rozwiniętymi mięśniami grzbietu, które nadawały górnej części sylwetki kształt litery V. Mięśnie miał doskonale wyrzeźbione i poseparowane. Jego pozowanie byłe fantastyczne. Po scenie poruszał się płynnie i lekko, demonstrując, jakby w transie, swoje umięśnienie. Owacjom nie było końca.”

Reg Park tak wypowiedział się o swoim najgroźniejszym konkurencie: „Bóg dał mu wszystko, pełną wspaniałą kombinację: urody, genetyki i proporcji, a on to wszystko rozwinął i nam ukazał.” Nic dodać, nic ująć. Wkrótce, po tym konkursie zorganizowano specjalny pokaz w Cannes. Mimo zaproszenia nie było tam najpiękniejszej kobiety świata – Rity Hayworth. Był za to Reeves, który z nawiązką wynagrodził obserwatorom absencję gwiazdy amerykańskiego kina.

Życie młodego Steve’a nie było usłane różami. Urodził się 21 stycznia 1926 roku w Glasgow (Montana, USA). Wychowywała go sama matka, ponieważ jego ojciec zginął w wypadku na farmie. W okresie kryzysu przeniósł się do Oakland (Kalifornia, USA). W miejscowości tej, położonej nad Pacyfikiem na plaży zetknął się ze zjawiskiem nazywanym „Muscle Beach”. Na plażach w tej okolicy w sezonie letnim gościli wyczynowi kulturyści, ciężarowcy, zapaśnicy, gimnastycy i inni atleci. Postanowił trenować. Miał wówczas 15 lat.

Był chudy i miał krzywy kręgosłup. Intensywne ćwiczenia w ośrodku siłowym Eda Yarricka odsunęły zagrożenie kalectwa, a młody chłopak rozwijał się dalej. W 1944 roku został wcielony do armii i walczył w Japonii podczas II wojny światowej. Podczas walk nie rozstawał się z ćwiczeniami. Tropikalny klimat sprawił, że Reeves zachorował na malarię. Lekarze nie dawali mu dużych szans na przeżycie. Schudł 15 kg. Zwyciężył chorobę i powrócił do treningu. Jeszcze na froncie wykorzystywał pociski artyleryjskie i inne ciężkie przedmioty. Po powrocie do USA „dopakował” się sztangą i już w 1946 roku zaczął wygrywać zawody kulturystyczne.

Osiągnięcia w kulturystyce zaowocowały, że Reeves zainteresował producentów filmowych. Szybko trafił do Hollywood, a potem do włoskiego Cinecitta. Jego kariera filmowa trwała długo. Zagrał w takich produkcjach, jak: „Athewa”(1954), „Herkules”, „Wielki Maraton”(1958), „Złodziej z Bagdadu”, „Ostatnie dni Pompei”(1960), „Romulus i Remus”(1961), „Wojna Trojańska” (1962) oraz „Syn Spartakusa” (1963). Film „Herkules” przyniósł mu prawdziwą sławę. Po obejrzeniu właśnie tego filmu Sylvester Stalone rozpoczął swoje treningi, a każdego napotkanego aktora pytał: „Czy chcesz wyglądać jak d..., czy jak Steve Reeves?”. Słowa te całkowicie oddają kto był „guru” dla Sylwestra Stalone, jak i wielu innych.

Imponował wymiarami: klatka 135 cm, talia 76 cm (!!!), biceps 47 cm, udo 67,5 cm, waga 99,5 kg i wzrost 184 cm. Kto dziś może zaimponować tak proporcjonalnie rozwiniętymi mięśniami i to bez łykania „prochów”?

Po zakończeniu kariery trenował przez dziesięciolecia dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Refleksje 68-letniego Reeves’a nad nowoczesnym podejściem do kulturystyki ujęto w magazynie „Iron Man” w 1994 roku:
”Przedtem kulturystykę ćwiczyliśmy dla zdrowia, czystej rywalizacji sportowej, a dzisiaj trenuje się na sterydach. Obecna czołówka światowa wygląda jakby była klonowana. Wszyscy są podobni do siebie: sylwetkami i masą ciała. Różnią się kolorem włosów i skóry. Kiedy ja byłem zawodnikiem, każdego z nas można było rozpoznać z odległości jednej mili. Obecnie nie jest to możliwe”

Pod koniec kwietnia 2000 roku wykryto u Reeves’a nowotwór. Zaledwie kilka dni później 1 maja zmarł w wieku 74 lat. Jego metody treningowe i pamięć została jednak z nami. Przyjrzyjmy się treningowi, który uczynił z niego najpiękniej zbudowanego atletę świata.

Można o nim przeczytać w dziale „TRENING” („Trening Steve’a Reeves’a – śladami współczesnego Herkulesa”). W dziale „SYLWETKI” można natomiast przeczytać artykuły: „Steve Reeves znowu zwycięża”, „Steve Reeves – bohater dziesiątej muzy”. Wszystkie artykuły były zamieszczone przez Stanisława Zakrzewskiego w czasopiśmie „Sport dla Wszystkich” w latach 1961-63. Od dziś można je, także przeczytać u Nas.
Polecam również artykuł: Mirosława Głogowskiego pt. Steve Reeves – kulturysta wszechczasów” (jest w dziale „SYLWETKI”. Miłej lektury!
Autor Marcin Matczak, 10 listopada 2008 r.

Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie.

Ostatnie Artykuły