Jan Włodarek i Przyjaciele

Strona Główna

Nasz program

O nas

Forum

Galeria zdjęć

PIONIERZY

Kontakt

Artykuły:

Statystyka

Odwiedziło nas:
10044953
osób.

Oni są z nami:

M jak masa - cena narcyzmu? Autor: Marcin Matczak

W mediach od lat trwa ostra walka o utrzymanie się na rynku, telewizja i czasopisma starają się poprawiać swoje wyniki finansowe m.in. wpływami z reklam. I dlatego dla nich najważniejsze jest przyciągnięcie reklamodawców, nawet takich, którzy oferują wyroby niskiej jakości. Codziennie telewizja i inne media serwują nam tysiące reklam, narzucając nam wzór tego co niby najlepszej dla nas i bardzo potrzebne, więc powinniśmy to mieć, czyli kupić.

Większość z nas nie jest odporna na podświadome oddziaływanie na nasz umysł i dość szybko pod wpływem zmasowanych akcji reklamowych zatraca swoje realne potrzeby, dokonuje nie zawsze właściwego wyboru produktu.

Ja na ogół wiem - co dla mnie dziś jest „trendy”, ale zawsze zastanawiam się, czy dany produkt i jego reklamowane zalety i wartość są godne ceny, którą musze zapłacić. W podobny sposób, a nawet z większą ostrożnością, postępuję w przypadku, jeśli zdecyduje się coś kupić kierując się reklamą z kulturystycznego czasopisma.

Nie ma potrzeby się oszukiwać, twierdząc, że wszelkiego rodzaju produkty oferowane poprzez reklamy z magazynów kulturystycznych i Internetu są dla nasz „najlepsze na świecie”, jak zapewniają niektórzy producenci i reklamodawcy. O tym, że one są zdrowe - na ogół trudno doczytać w tych reklamach.

Słowo „najlepsze” przyciąga jak miód, bo większość chce być o wdzięku Apolla, a masie co najmniej Arnolda z okresu, w którym występował w filmach. I dlatego nie ma się, co dziwić, że o wyborze danej odżywki decyzje wizerunek mięśniaka na opakowaniu, a nie jej zawartość.

Każdy młody chłopak, choć raz oglądając „Conana Barbarzyńcę” lub „Terminatora” zapragnął zdobyć budowę obecnego gubernatora Kalifornii. Droga do tego celu jednak nie jest usłana różami, bo nawet najlepsze odżywki nie zastąpią intensywnego treningu i naturalnej diety. Scenariusz dramatów życiowych tych chłopców z kulturystyką w roli głównej można nieraz przeczytać w ogólnopolskiej prasie.

Na przykład taki: Początkujący adept kulturystyki zapisuje się na siłownię i z pasją zabiera się do treningu. Po kilku miesiącach ćwiczeń stwierdza, ze oczekiwane efekty nie przychodzą, więc zasięga porady u tych podejrzliwie mocno napakowanych mięśniami, którzy raz za razem „cisną” powyżej 160 kg „na klatę”. Po cichu dowiaduje się, że aby szybko mieć duże i silne mięśnie trzeba „łykać” rozmaite specyfiki. Może przypomina mu się rozmowa z instruktorem, opowiadającym, że duże mięśnie to rezultat wieloletniego treningu. Szkoda mu cennego czasu, więc wybiera szybką i na skróty drogę. Sięga po nielegalne środki, na ogół nie zdając sobie sprawy z ich szkodliwości albo w to nie wierząc. Odrębnym problemem są legalne odżywki, z „piorunującą” domieszką, które na rynku podobno występuję tylko śladowo.

A dalej to już równia pochyła. Prochy zaczynają działać i człowiek ten staje się maszyną działającą wg schematu: trenuj jak skazaniec, łykaj prochy co dwie godziny, by nie było katabolizmu i opychaj się przez cały dzień suchą piersią kurczaka – a staniesz się wielki, jak np. „Ronie” albo inny 140- kilogramowy sztuczny mięśniak.

Pogoń za olbrzymimi dwugłowymi ramienia i trójkątnymi mięśniami piersiowymi staje się już niezdrową obsesją.
Spirala tej obsesji, zaczyna się szybciej nakręcać. Cierpi, wątroba, serce i inne narządy, w szczególności te „męskie”. Psychika zostaje zdominowana przez emocje – i to wyłącznie te negatywne, które coraz częściej - sięgają zenitu. Ale to nie jest dla młodego adepta istotne.
Czy naprawdę musi tak być? Czy warto spędzać każdą wolną chwilę w sali treningowej i wspomagać swoje „piękne mięśnie? Po to aby po kilku miesiącach zniknąć z siłowni a zaistnieć np. w szpitalu i tam starać się w cierpieniu zapomnieć, co to znaczy „M jak MASA”!

I to mając na uwadze polecam przeczytać bulwersujący artykuł pt. „Barbie Supermana – bicepsy stają się obsesją wielu mężczyzn” (dział „STERYDY ”).
Wymieniony artykuł ukazał się kilka lat temu w „Rzeczpospolitej” w oparciu o zachodnie naukowe badania, więc można powiedzieć, że problem wspomagania ćwiczeń siłowych szkodliwymi środkami nas nie dotyczy. Byłoby to jednak zaprzeczeniem tego , co dziś jest powszechnie znane, więc jednak przeczytajcie to co może i Was spotkać.
Autor: Marcin Matczak, 21 listopada, 2008 r.

Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie.

Ostatnie Artykuły