Jan Włodarek i Przyjaciele

Strona Główna

Nasz program

O nas

Forum

Galeria zdjęć

PIONIERZY

Kontakt

Artykuły:

Statystyka

Odwiedziło nas:
10033875
osób.

Oni są z nami:

Pompa doskonała (cz. II).Autor: Zbigniew Wojtasiński

OD JWIP.PL WPROWADZENIE
Maszyneria bez ruchu szwankuje

W dziale „Medycyna” przedstawiam dalszy ciąg artykułu „Pompa doskonała” Zbigniewa Wojtasińskiego, traktujący o wpływie najlepszego lekarstwa na serce – jest nim ruchu, który przedłuża życie.

Trzeba jednak pamiętać ruch to nie sport, to rekreacja przyjemna i zdrowa dla całego organizmu. Zresztą nie każdy sport może uprawiać!
Warto , więc przypomnieć, że dla tych z tendencją choroby sercowej nie jest wskazane uprawianie wielu dyscyplin sportu, które są związane z wykonywaniem rytmicznych, powtarzalnych ruchów z dużym obciążeniem (np. wioślarstwo, sprint i wiele innych). Należy również unikać sportów górskich, jak np. wspinaczka, narciarstwo zjazdowe. Panujące w górach warunki atmosferyczne (rozrzedzone powietrze, niskie temperatury zimą) podnoszą ciśnienie krwi.
I z tego powodu osoby cierpiące na chorobę nadciśnieniową powinny wystrzegać się nawet niewinnie wyglądających wspinaczek.

Źle dobrany rodzaj aktywności fizycznej, podobnie jak zbyt intensywny trening, może przynieść odwrotny od zamierzonego skutek – zamiast obniżyć ciśnienie tętnicze krwi podwyższy je. U osób zdrowych i zaprawionych systematycznym treningiem , nawet w marszu stwierdza się ze one po zakończeniu wysiłku , w odróżnieniu od osób nieaktywnych fizycznie mają:
-szybszą normalizację wszystkich wymienionych parametrów krążeniowych
- szybszy przebieg procesów odnowy.
Piotr Puchalski, 12 grudnia 2008 r.

POMPA DOSKONAŁA (cz. II).Autor: Zbigniew Wojtasiński
Układ krążenia jest jak potężna fabryka chemiczna, która musi sprawnie pracować, by utrzymać całe ciało w dobrej kondycji. Podczas burzliwego przepływu przez naczynia krwionośne krew rozprowadza do komórek wodę, zabiera z płuc tlen, przenosi do nich dwutlenek węgla. Doprowadza do tkanek składniki odżywcze i zabiera odpadki, a także transportuje ciepło z miejsc cieplejszych do zimniejszych, rozdziela hormony i przeciwdziała zakażeniom. Najwięcej krwi jest w żyłach, gdzie w każdej chwili znajduje się aż trzy piąte tego życiodajnego płynu. Jedna piąta jest w płucach, a pozostała część, na ogół ponad litr, w sercu, tętnicach, tętniczkach i włośniczkach całego organizmu.

Dla utrzymania w dobrym stanie tej skomplikowanej ma;szynerii, nie trzeba bić sportowych rekordów, jeśli ktoś nie lubi lub nie może biegać, może spacerować, co jest najprostszym treningiem dla układu naczyniowego. Ruch i hydroterapia działają na cały układ krążenia nawet wtedy, gdy uaktywniają tylko niektóre mięśnie lub część naszego ciała. Według zaleceń Narodowego Instytutu Zdrowia najbardziej pożądany poranny trening trwający nie krócej niż 30 minut. Także praca mięśni wykonana w ramach czynności zawodowych lub w gospodarstwie domowym może być zaliczona do ćwiczeń. Godne polecenia są wędrówki, szybki chód, pływanie, praca w ogródku, wszystko to, co jest przerywnikiem siedzącego trybu życia.

Według dr. Fritza Oelze, osoby zdrowe, ćwiczące od zawsze, mogą wzmacniać serce i układ krążenia nawet do 70 roku życia. Kto jednak nie ćwiczył, przed podjęciem treningu powinien porozmawiać z lekarzem, nawet jeśli ma dopiero 25 lat. Szczególnie zawałowcy muszą o tym pamiętać. Dla nich specjaliści z Instytutu Kardiologii w Warszawie dobierają ćwiczenia w zależności od stanu zdrowia. Ten swoisty „ruch na receptę" ustalany jest na podstawie szczegółowych badań wydolności fizycznej ich organizmu.

Ludzie zdrowi, przed 50. rokiem życia, powinni kierować się zasadą, że i podczas treningu serce nie może uderzać częściej niż 160 razy na minutę. Istnieje reguła, że liczba uderzeń nie powinna przekroczyć 180, pomniejszona o liczbę przeżytych lat. Puls mierzymy w ten sposób, że z zegarkiem w ręku przez 10 sekund liczymy uderzenia serca, trzymając palec (miejsce pod nasadą kciuka) w okolicy nadgarstka. Otrzymaną wartość trzeba pomnożyć przez sześć, co daje właśnie liczbę uderzeń serca na minutę.

Należy też regularnie mierzyć cisnienie tętnicze krwi zwykle wzrasta wraz z wiekiem od dzieciństwa do dojrzałości, a potem do późnej starości. Zachowuje się odwrotnie niż tętno. Młody mężczyzna ma przeciętnie ciśnienie skurczo;we 120, a rozkurczowe —80. U noworodka ciśnienie skurczowe wynosi ok. 40, a po dziesięciu dniach zwiększa się do 70. Dorośli nie mają żadnego powodu do obaw, gdy narasta ono stopniowo, szczególnie, gdy są w starszym wieku. Generalnie jednak im jest wyższe, tym większe ryzyko zgo;nu. U ludzi po czterdziestce z ciśnieniem 160/90 prawdopodobieństwo śmierci jest trzykrotnie wyższe niż u rówieśników z niższym ciśnieniem, podczas gdy u osób po sześć dziesiątce z takim samym ciśnieniem — tylko dwukrotnie większe.

Zabójcza ignorancja
Po raz pierwszy ciśnienie tętnicze krwi zmierzył Stephen Hales, pastor z Teddington, ten sam, który skonstruował wiatrak do wentylacji więzienia Newgate, dla zmniejszeni; tzw. gorączki więziennej. Do pomiaru ciśnienia krwi w 1732 r. wykorzystał konia, którego przywiązał do słupa, wyciął tchawicę gęsi, by użyć jej zamiast giętkiej rurki. Cienką rurkę szklą ną wprowadził do jednej z tętnic konia, następnie za po mocą tchawicy gęsi połączył ją z bardzo długą, pionowi rurką ze szkła. Pod wpływem ciśnienia tętniczego poziom krwi osiągnął wysokość 2,7 m, a później się wahał z każdym uderzeniem serca.

W czasach współczesnych pomiar ciśnienia jest jednym z prostszych badań. Można wykonać go samodzielnie.
Mimo to większość osób w Polsce nie zdaje sobie sprawy, że cierpi na nadciśnienie. Zwykle dowiaduje się o tym przypadkowo, podczas rutynowych badań diagnostycznych. Ale i tak ci, którzy o tym wiedzą, najczęściej nie leczą się. Mimo ostrzeżeń lekarzy, że nadciśnienie, obok palenia tytoniu i podwyższonego poziomu cholesterolu jest głównym czynnikiem ryzyka choroby niedokrwiennej serca.

Niestety, podobnych nieporozumień i przykła¬dów lekkomyślności jest znacznie więcej. Większość osób sądzi, że zawał serca powoduje zgon w ciągu kilku minut, tak że choremu niewiele można pomóc. Tymczasem pojawia się rzeczywiście nagle, ale rozwija kilka godzin. W tym czasie stan chorego pogarsza się z każdą godziną, a wraz z nim maleją szanse przeżycia i ograniczenia rozmiarów ataku. Z badań wynika, że w Polsce aż 65 proc. Osób z rozpoznaniem zawału nie trafia do szpitali w ciągu pierwszych czterech godzin od wystąpienia objawów. Byli pozostawieni samym sobie w okresie, kiedy rozpoczęcie leczenia mogło dać najlepsze wyniki. Aż 18 proc. z nich jest hospitalizowanych dopiero po upływie doby. Zdecydowanie za późno.

Wiele osób zwleka z wezwaniem karetki pogotowia, np. w nocy, gdy chory nie chce alarmować domowników. Bagatelizuje dolegliwości, mając nadzieję, że miną same. A największe szanse uratowania życia i powrotu do zdrowia daje udzielenie pomocy w pierwszej godzinie po ataku. Do niedawna, do 1960 r., w takiej dramatycznej sytuacji lekarze stosowali otwarcie klatki piersiowej, wydobycie serca i masaż ręczny. Dopiero na początku lat 60. B. Kouwenhoven z USA zadziwił świat możliwością utrzymania krążenia wewnątrz organizmu rytmicznymi naciskami na mostek. Dzięki sześćdziesięciu naciskom w ciągu minuty zaczęto przywracać krążenie i dość wysokie ciśnienie krwi. Często łamano przy tym mostek, ale usprawniono metodę po połączeniu jej ze sztucznym oddychaniem.

Obecnie zawałowców można uratować nawet wtedy, powodem ataku jest migotanie lub trzepotanie komór serca. Lekarze pogotowia stosują wtedy leki antyarytmiczne lub elektrowstrząsy, z użyciem defibrylatora. Pacjentów z zaawansowaną chorobą wieńcową można też uchronić przed zawałem operacyjnie, rozszerzając naczynia lub zastępując je przeszczepami z podudzia. W USA i Europie Zachodniej tzw. bypassy i wymianę zastawek od niedawna wykonuje się metodą endoskopową, czyli bez potrzeby otwierania klatki piersiowej. Ale choroba niemal zawsze powraca, najpóźniej po kilku latach jeśli chory nie zmieni stylu życia.
Autor: Zbigniew Wojtasiński, „Rzeczpospolita”

Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie.

Ostatnie Artykuły