Właściwy rozwój „Syrenki” datuje się od listopada 1959 roku. W tym roku ćwiczenia siłowe, czyli kulturystyka, zaczęła zdobywać dużą popularność. To skłoniło działaczy „Syrenki do powołania pierwszego w Polsce ośrodka kulturystycznego.

Dzięki pomocy władz warszawskiego sportu wygospodarowano dwie maleńkie salki na ulicy Rozbrat, gdzie sprowadzono kilka sztang, sztangielek, hantli i prymitywnych ławeczek. W dniu otwarcia ośrodka tłumy młodych ludzi szturmowały wejście do ośrodka. Takiej frekwencji nikt nie się nie spodziewał.

Reprezentanci „Syrenki” niemal od pierwszych dni powstania ośrodka zaliczali się do krajowej czołówki. Miernikiem wartości zawodników były przede wszystkim wyniki ogólnopolskich zawodów w wieloboju kulturystycznym, które tradycyjnie odbywały się na kortach Sopockiego Klubu Tenisowego. Ekipa „Syrenki” przez wiele lat był a bezkonkurencyjna zdobywając wszystkie tytuły indywidualne i w klasyfikacji zespołowej. Na początku lat sześćdziesiątych ideałem młodzieży byli tacy kulturyści „Syrenki”, jak Józef Radzwiłko, Andrzej Slusarski, Andrzej Zienta czy Marian Glinka.

Największe sukcesy kulturystów warszawskich przypadają na lata 1964 – 1970. Wówczas do twego ośrodka trafili utalentowani bracia Bogusław i Mieczysław Krydzińscy, niezwykle silny Jan Włodarek, Stefan Niedziałkowski i wielu innych. Przez szereg lat byli oni niepokonani w zawodach krajowych, zdobywając tytuły mistrzów zarówno w kategorii juniorów, jak i seniorów. Swego rodzaju fenomenem był Mieczysław Krydziński, który zaledwie po 4 latach treningów nie ustępował budową i umięśnieniem najlepszym kulturystom świata, znanym u nas jedynie z fotografii w fachowych pismach. Startując wraz z Janem Włodarkiem w Bratysławie (rok 1965) zdecydowanie pokonali wszystkich kulturystów Czechosłowacji. Piękne wyniki w kulturystyce umożliwiły obu Krydzińskim karierę w wrocławskim Teatrze pantomimy. Trafił tam również Stefan Niedziałkowski, mistrz Polski juniorów w kulturystyce, a później jeden z czołowych aktorów tego znanego na całym świecie teatru.

Bez przesady można stwierdzić, że w „Syrence” w ciągu 12 lat wychowało się kilkudziesięciu znakomitych zawodników, którzy swoimi wynikami zachęcali młodzież do podejmowania ćwiczeń siłowych. Niektórzy, jak np. Wojciech Rejmer osiągnęli potem znakomite wyniki w podnoszeniu ciężarów (450 kg w trójboju) Inni jak np. Jan Włodarek czy Stanisław Ptaszyński są obecnie instruktorami i przekazują swoje doświadczenie młodym adeptom kulturystyki, których z biegiem lat wciąż przybywa.

Wymieniając wybijających się kulturystów „Syrenki”, którzy współtworzyli historie ogniska, nie można pominąć Andrzeja Laskowskiego, Jerzego Dzitkowskiego, Ryszarda Michalskiego, Andrzeja Porowskiego, Jerzego Strzeżka, Jana Kozłowskiego, Pawła Przedlackiego.

Jednak działalność wyczynowa, jeśli tak można ją nazwać, była tylko skromnym wycinkiem w pracy ośrodka. Ambicją kierownictwa ośrodka na czele z wieloletnim zasłużonym działaczem Wacławem Zawadzkim oraz instruktorów było przyciągniecie na salę jak największej liczby młodzieży. Stało się to możliwe w roku 1964, kiedy decyzja władz warszawskiego sportu ośrodek uzyskał specjalistyczną salę z zapleczem w pomieszczeniach Hali Gwardii.

W okresie 12 lat przez ośrodek przewinęło się ponad 10 tysięcy osób. Niektórzy ćwiczą od początku, inni z różnych względów przerwali treningi po kilku miesiącach. Ważne jest jednak to, że wielu z nich przez ćwiczenia siłowe pozbyło się kompleksów, poprawiło zdrowie i sprawność fizyczną. A to już dużo.
Autor: Henryk Jasiak (1971 r.).
Rej.649./Ośrodki -25/2012.11.19/JWIP.PL
Aktualizacja: 2012.11.19, godz.22:25