Jan Włodarek i Przyjaciele

Strona Główna

Nasz program

O nas

Forum

Galeria zdjęć

PIONIERZY

Kontakt

Artykuły:

Statystyka

Odwiedziło nas:
10042824
osób.

Oni są z nami:

Od 28 do 51 cm w bicepsie. Henryk Jasiak

Na zdjęciu S. Bannout 1991 r. , z arch. Jana Rozmarynowskiego

Od 28 cm do 51 cm ( „na zimno”) – tak by można w liczbach określić drogę, jaką w okresie 14 lat przebył Samir Bannout (zawodowiec epoki "koksu" - przyp. red.) jeśli chodzi o obwód ramion. Jako młody chłopiec, mieszkający jeszcze w Libanie, pilnie czytał magazyny kulturystyczne i marzył o tym, aby dorównać kiedyś najlepszym, zdobyć taką atletyczna sylwetkę jak oni. Przez tysiące godzin treningu z różnymi ciężarami udało mu się spełnić te marzenia. Samir zdobył tytuł amatorskiego mistrza świata i ten najcenniejszy –Mr Olympia 83,a więc najlepszego wśród profesjonalistów. Głównymi walorami jego sylwetki, jak twierdzą fachowcy i co można zobaczyć na zdjęciu, to bardzo dobra symetria i proporcjonalny rozwój wszystkich grup mięśniowych. Praktycznie w jego sylwetce trudno znaleźć słabe punkty.

Na początku tej drogi do sportowego mistrzostwa oczywiście tak nie było. Bonnout był raczej szczupłym młodzieńcem i nawet w początkowym okresie treningu poszczególne grupy mięśniowe rozwijały mu się bardzo nierówno. Ale już wówczas dbał o proporcjonalny rozwój całej sylwetki i dlatego często stosował zasadę priorytetu na różne grupy mięśniowe, aby nie dopuścić do dysproporcji. Jeśli chodzi o bicepsy, to ćwiczył je najczęściej razem z mięśniami grzbietu, gdyż ćwiczenia na tę części ciała bardzo dobrze rozgrzewają i przygotowują do pracy ramiona.

Jak wynika z doświadczeń Samira, i nie tylko jego, najlepsze efekty w rozwijaniu mięśni, szczególnie na wyższym etapie zaawansowania, daje różnicowanie ciężarów. On starał się na początku stosować zawsze jak największe obciążenia, ale takie, które pozwalają na wykonywanie powtórzeń w ścisłej formie. Dopiero później, kiedy ma już „napompowane” ramiona, przechodzi na mniejsze obciążenia. Rzecz w tym, że mięśnie muszą być atakowane zróżnicowanymi bodźcami i wtedy szybciej się rozwijają.

Inną formą różnicowania bodźców jest zmiana uchwytu przy różnych ćwiczeniach. I tak np. Samir przy uginaniu ramion często zmieniał uchwyt. Przy średnim – zaangażowany jest cały biceps, przy szerokim – jago głowa zewnętrzna, przy wąskim – Głowa wewnętrzna. Stosowanie ciągle tego samego uchwytu, powoduje nierównomierny rozwój bicepsów. Bannout, jako wysoko zaawansowany kulturysta, stosował w pełni zasadę instynktownego treningu – nie liczył serii ani powtórzeń, robił ich tyle, ile w danym dniu mu potrzeba. Średnio są to zwykle 3-4 serie każdego ćwiczenia wykonywane w 8 – 10 powtórzeniach.

I na zakończenie program treningowy polecany przez Samira na rozwój bicepsów.
Początkujący
- Uginanie ramion ze sztangą w pozycji stojącej, ruchy w formie ścisłej 3x 8-10
- Uginanie ramion na przemian ze sztangielkami w pozycji stojącej 3x 8-10

Średniozaawansowani
- Uginanie ramion ze sztangielkami przemienne w pozycji siedzącej 3x 8-10
- Uginanie ramion ze sztangą na modlitewniku 2x 8-10
- Uginanie ramion ze sztangielkami (jednocześnie) w siadzie na skośnej ławce 2x 8-10.

Autor: Henryk Jasiak (1936-2008). ( Z "Wiadomości Sportowych " 1985).

Od JWIP.PL. Ćwiczenia można wykonywać, zaś "koksu" unikać, bowiem jest szkodliwy dla zdrowia i S.B. źle skończył!

Rej.34/trening – 2/25.03.2010
Ostatnia aktualizacja 6 kwietnia 2010 godz. 15:55

Nie należy rozpoczynać treningu siłowego pod wpływem środków dopingujących i odurzających. Przed wykonywaniem opisanych tutaj metod treningowych i ćwiczeń należy się skonsultować z lekarzem. Autorzy i właściciel strony JWIP.PL nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności za skutki działań wynikających bezpośrednio lub pośrednio z wykorzystania informacji zawartych na tej stronie.

Ostatnie Artykuły