Na granicy Suaziland, oprócz urzędników, oczekiwały nas spacerujące swobodnie kury. Po opłaceniu niewysokiego podatku drogowego podstęplowano nam paszporty i szlaban podniósł się w górę. Naszym celem było Mlilwane Wildlife Sanctuary. Zanim osiągnęliśmy stolicę Mbabane, skąd już tylko krok do założonej w latach 50 ostoi, pozostającej pod patronatem króla Mswati III, droga wiodła zdawałoby się po dachu świata. Wzbudza ona jeszcze więcej namiętności niż podróż po Hwy. Top of The World, z Tok na Alasce do Dawson City w Yukon.

Ponoć zawsze jest najtrudniejszy pierwszy krok. Dla nas okazał się nim być ostatni, tego dnia. Pod właściwy adres dojechaliśmy tylko dzięki brakowi jakiegokolwiek oznakowania. Znamy tę ogólną prawdę, że brak problemów, dla niektórych może stanowić poważny życiowy problem. Ale okazuje się również, że występowanie tylko samych problemów, może w konsekwencji nie stanowić żadnego problemu. Pofałdowaną drogą w pofałdowanym terenie, trafiliśmy do kilku pustych budynków krytych strzechą, stojących w szczerym polu. W dali, na tle ogarnianego nocą nieba widniał zarys lasu. Zatrzymaliśmy się u bariery zastawiającej drogę. Pojawił się ubrany jak komandos strażnik. Przyjazne nastawienie do przybyszów jest chyba genetyczną cechą rdzennych mieszkańców Afryki. Pomimo, że jak zwykle nie mieliśmy rezerwacji, już po kilku chwilach jechaliśmy dalej w poczuciu bezpieczeństwa. Nadal jednak, bardziej czując kierunek, niż wiedząc gdzie jedziemy. Poruszając się dalej wyboistą ścieżką, przez strumienie, niezbyt prowadzeni przez drogę bo ta jakoś zniknęła po podniesieniu szlabanu, zatoczyliśmy półkole i znaleźliśmy się z drugiej strony lasu. A tam na polanie pokrywającej wzgórze stał zwrócony do nas tyłem wielki dom z basenem, tonący w kwiatach. Czarne kobiety w schronisku powiadomione za pomocą krótkofalówki już czekały. Znaleźliśmy się w Sondzela House. 200 m dalej, na środku łąki przyjął nas na spoczynek nowo co postawiony z czerwonej gliny rondavel, z królewskim łożem, pachnącą pościelą i świeżą, duszną od woni słomianą strzechą. Rozpoczął się polny koncert. Zapadła głęboka, przyjemnie ciepła noc w Mlilwane Wildlife Sanctuary.

Styczeń 2005. Swaziland, Mlilwane Wildlife Sanctuary.
Fot. Dariusz Pacak, dodana 9 marca 2010 r.



Afryka – Swaziland
<< >>

Komentarzy: 0
Obejrzano: 3713